Ulf Nilsson

Mam sześć lat i chodzę do zerówki. Właśnie szykujemy przedstawienie na pierwszy dzień wiosny. Na najprawdziwszej scenie i z prawdziwymi reflektorami. Powiedziałem pani, że nie chcę w nim brać udziału. Nie lubię śpiewać przed publicznością. Wtedy pani wpadła na pewien pomysł.